معبری به آسمان

بیستم فروردین روز ملی فناوری هسته ای گرامی باد...

شهدای هسته ای:

شهید مجید شهریاری

شهید مسعود علیمحمدی

شهید داریوش رضایی نژاد

شهید مصطفی احمدی روشن

ای شهدا! تا آخرین نفس راهتان را ادامه خواهیم داد..............

پدر مصطفی قرآن را گرفت و گفت: غم به دلتان راه ندهید آقا! رهبر، سر برداشت و گفت: غم که داریم. این جور حوادث مثلتیر به دل انسان است.منتها نباید انسان را از پا بیندازد. این حوادث علاوه بر اینکه اراده ی انسان را تقویت و به خدا نزدیک می کند، یک نتیجه دیگر هم دارد. این شهادت ها میزان اهمیت این فعالیت ها را روشن کرد. معلوم شد نتیجه کار اینها، مثل پتک توی سر دشمنان خورده که دیگر کارشان به این جا کشیده که هزینه می کنند تا جوان های ما را شهید کنند.
نوشته ای از شهید مصطفی احمدی روشن: حضور هشت ساله ی من در بیایان های قم و تهران و طی کردن راه های طولانی فقط به عشق و فرمان مقتدایم برای توسعه ی فناوری هسته ای کشور بود.

هدیه به ارواح طیبه ی شهدا صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

بسم رب الشهدا و الصدیقین
سلام. انشاالله از این به بعد کانون حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس در این وبلاگ نیز فعالیت خواهد داشت.ما رو از نظرات و پیشنهادات خودتون بهره مند کنید.
برای شروع فعالیت وبلاگ، نامه ی دختر شهید حسن طهرانی مقدم، که سال گذشته به شهادت رسیدند رو انتخاب کردیم تا شاید اندکی و فقط اندکی یادمون بیفته شهدا و خانواده هاشون به گردنمون حق دارند؛ انشاالله بتونیم با درس خوندن و در راه دین قدم گذاشتن این حق رو به خوبی ادا کنیم و راه شهدا رو ادامه بدیم.
التماس دعا

بسم رب الشهدا
سلام برحسین و سلام بر جان فشانان طریق ثارالله از صدر اسلام تا کنون و سلام بر پدر عزیزتراز جانم
بابای خوبم این نامه نه فقط برای توست نه فقط از زبان من است  از زبان تمام فرزندان شهید است به پدران شهیدشان. زبان فرزندانی که عید را در کنار مزار پدرانشان تحویل می کنند ودلخوشی شان گذاشتن لاله ای کنار قاب عکس پدرشان است.
من نمی خواهم شکوه کنم یا آزرده ات سازم حال ما حال زاری و درماندگی نیست زبان افتخاراست و غرور چه افرادی هم سن و سال من که با داشتن عکس یا امضا از هنرپیشه یا بازیگری شناس یا ناشناس سال ها افتخار می کنند ولی ما در کنار یاران برگزیده ی الهی زندگی کردیم و این نشان افتخار ماست دراین دوره ی پر هیاهو و زمانه ی پر آزمون..
پدر مهربانم هیچ سالی یاد ندارم که بی تو سال را تحویل کرده باشم و امسال عید را با تو در کنار رفقای خوبت و اسطوره های این دوران تحویل می کنم پس خودت ایمان و یقینم را زیاد گردان تا درک کنم حضورت را
امسال سرفرازتر از هر سال با قلبی پر امید همتی بلند و عزمی استوار و..دلی شکسته به استقبال بهار خواهم رفت و از همه کسانی که آرامش امروزشان را مدیون چون شمایند می خواهم که عهد بندند و نگذارند آرمان وعقیده ومنش شما فراموش شود و بدانند چه بزرگ مردانی برای نگاه داشتن عزت این مملکت از زن و فرزند و خانواده وجوانی و..گذشتند و خود را فدای پیشرفت این مرزوبوم نمودند و چه همسرانی هر شب در دلتنگی های خود گریستند وچه فرزندانی که تمام شادی و غمشان در کنار عکس بابا سپری گشت و چه مادرانی که دیگر نتوانستند از ته دل بخندند....
به عنوان کلام آخر دعای امسالم را فرازی از وصیت نامه ی دوست شهیدت قرار می دهم تا روح خسته ی ما راطراوت بخشد:
خدایا پرواز را به ما بیاموز تا مرغ دست آموز نشویم و از نور خویش آتشی در ما بیافروز تا در سرمای بی خبری نمانیم.و خون شهیدان را در تن ما جاری گردان تا به ماندن خو نکنیم..
زینب طهرانی مقدم- فائزه قیومی

منبع: مشرق نیوز